Polowanie na czarownice

Polowanie na czarownice, inaczej zwane procesem o czary, to potoczna nazwa procesu karnego, w którym oskarżano ludzi o uprawianie magii.

Polowanie na czarownice ciekawostki

1. 1 marca 1692 roku rozpoczęło się polowanie na czarownice w Salem.

2. Każdemu procesowi towarzyszył duży rozgłos, co miało na celu zastraszanie przeciwników politycznych. Powodowało wybuchy paniki i masowej histerii. Ludzie mieli świadomość, że każdy może zostać oskarżony o praktykowanie magii.

3. Pierwsze wzmianki o zakazie używania czarów pochodzą z kodeksu Hammurabiego z XVIII wieku p.n.e.

4. W Europie najwięcej polowań na czarownice odbywało się na terenie Niemiec.

5. Ostatnią osobą spaloną na stosie za rzekome używanie czarów była Barbara Zdunk. Egzekucja odbyła się 21 sierpnia 1811 roku w Reszlu.

6. W Arabii Saudyjskiej i Kamerunie do dzisiaj obowiązują oficjalne przepisy zakazujące używania magii.

7. Podczas procesu, oskarżone kobiety były dokładnie golone. Wierzono, że diabeł poprzez włosy na ciele daje moc kobietom.

8. W 1487 roku opublikowany został katolicki traktat na temat czarownictwa – Malleus Maleficarum (Młot na czarownice). Spisany został przez dominikańskiego inkwizytora Heinricha Kramera.

Autor: Mati

Polowanie na czarownice pytania

W jakich latach odbywało się polowanie na czarownice?

Od 1450 do 1750 roku.

Odpowiedź: Mati

Jak wyglądał proces ludzi oskarżonych o używanie czarów?

Kobiety oskarżone o używanie czarów poddawane były brutalnym torturom, które trwały do momentu przyznania się.

Odpowiedź: Mati

Jaka kara czekała „czarownice”?

Ludzie oskarżeni o używanie czarów paleni byli na stosie.

Odpowiedź: Mati

Ile wykonano egzekucji?

Od 35 000 do nawet 50 000. Około 10 000 zostało udokumentowanych.

Odpowiedź: Mati

Za co oskarżona została ostatnia „czarownica” w Europie – Barbara Zdunk?

Oskarżona została o wzniecenie serii pożarów za pomocą czarów.

Odpowiedź: Mati